Modlitwa Kadisz

Kadisz jest krótką, szczególną modlitwą w języku aramejskim, która ma jeden bardzo konkretny cel: uświęcenie i oddanie czci Bogu. Chociaż słowa modlitwy są bardzo skoncentrowane na tym jednym temacie, modlitwa ta ma wiele różnych liturgicznych zastosowań. W rzeczywistości istnieje pięć „rodzajów” kadiszu, mimo że słowa są prawie dokładnie takie same we wszystkich z nich.  Jest to modlitwa powtarzana wiele razy w trakcie jednego nabożeństwa. Jedną z jej z najbardziej znanych funkcji jest odmawianie kadiszu przez najbliższych krewnych niedawno zmarłej osoby.

Modlitwa rozpoczyna się w następujący sposób:

Niech będzie wywyższone i poświęcone Imię Jego, wielkie w świecie, który sam stworzył według Swej woli.

Niechaj ustanowi Swe królowanie za życia waszego i za dni waszych a jego pomazaniec niech będzie blisko. (…)

Za waszego życia i za waszych dni, i za życia całego domu Izraela, szybko i w bliskim czasie; mówcie: Amen.

Teraz pojawia się naprawdę ekscytujący fragment, najważniejszy moment tej niesamowicie świętej modlitwy - gdzie kongregacja wspólnie mówi:

Niech Jego wielkie imię będzie błogosławione na wieki wieków.

Modlitwa następnie jest kontynuowana w podobnym duchu.

Talmud mówi:

„Co więcej, za każdym razem, gdy wielkość Boga jest przywoływana, na przykład gdy Izrael wchodzi do synagogi i miejsc nauki i wypowiada modlitwę kadisz: „Niech Jego wielkie imię będzie błogosławione”, Święty, niech będzie błogosławiony, potrząsa głową mówiąc: Szczęśliwy król, który jest w ten sposób wychwalany w swoim domu (Brachot 3a)”.

Moment, w którym zgromadzenie wypowiada razem tę modlitwę jest niezwykle ważny, ponieważ wtedy realizują się słowa z Księgi Kapłańskiej 22:32: „Okazuję moją świętość pośród Izraelitów”.

Jest jednak pewien haczyk. Rabiniczna egzegeza tego wersetu uczy, że uświęcenie Boga może być jedynie spełnione we wspólnocie. Dlatego jedną z zasad kadiszu, podobnie jak niektórych innych modlitw, jest to, że nie można ich odmawiać samemu. Jedna osoba nie jest uświęcająca w zgromadzeniu Izraela. Musi być obecne tzw. kworum modlitewne - zdefiniowane jako dziesięciu dorosłych mężczyzn.

Chociaż rzeczywiście przechowujemy Bożą prawdę w skrytości naszych serc, to nie jest to wystarczające. Uświęcanie Boga jest aktem publicznym, głośną, złączoną z innymi osobami, wspólnotową deklaracją żywej prawdy o Bogu.

O Autorce:
Dr Faydra Shapiro jest specjalistką od współczesnych relacji żydowsko-chrześcijańskich i dyrektorem Israel Center for Jewish-Christian Relations. Za swoją pierwszą publikację (2006) otrzymała National Jewish Book Award. Jej najnowsza książka, wspólnie z Gavinem d'Costą, to „Contemporary Catholic Approaches to the People, Land and State of Israel”. Dr Shapiro jest również wykładowcą w Philos Project i pracownikiem naukowym w Centrum Studiów nad Religiami w Tel Hai College w Izraelu.
Zadanie zlecone Ministra Nauki "Centrum Relacji Katolicko-Żydowskich im. Abrahama J. Heschela" - dofinansowane ze środków Budżetu Państwa - Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, umowa nr MEiN/2023/DPI/2884 z 12.10.2023 r.

WSPÓŁPRACA

ikona
ikona
ikona
ikona
ikona